در سال ۲۰۰۷ میلادی، این شرکت تصمیم گرفت که وارد بازار اروپا شود، به همین لحاظ سدان نسبتاً بزرگ BS6 را روانه این قاره نمود. از جمله ممالکی هم که این خودرو به آن صادر شد، کشور بلژیک بود. اما عرضه این مدل شکست سنگینی را برای برلیانس به همراه داشت! بی‌شک در این مورد، آیتم ایمنی نقش اصلی را ایفاء نمود. ماجرا از آنجا آغاز شد که خودروی مذکور در انستیتو ایمنی ADAC آلمان نمایش ضعیفی را از خود بروز داد و بدتر از آن، در موسسه ایمنی EURONCAP تنها یک ستاره را کسب نمود. این موارد موجب شد که صدها تن از خریداران اروپایی این خودرو، سفارش خریدشان را معلق نمایند. برای جبران این ضعف‌ها، برلیانس این خودرو را از نو طراحی نمود و ۶۰ بخش اصلی آن را کاملاً تغییر داد. پیامد این تغییرات هم کسب سه ستاره از انستیتو ایمنی LDIADA اسپانیا و نیز کسب همین تعداد ستاره از موسسه EURONCAP بود. با این وجود، بهای این مدل به طور قابل‌ملاحظه‌ای بالا رفته بود و از طرفی نیز شرکت واردکننده آن در سال ۲۰۰۹ میلادی ورشکسته بود، به همین خاطر برلیانس سعی کرد که کار فروش این مدل را به‌تنهایی به‌پیش ببرد؛ ولی به دلیل افزایش قیمت و نیز بی‌میلی بازار اروپا نسبت به آن – به خاطر شکست کاملاً علنی آن در تست تصادف – برلیانس را وادار کرد که بازار اروپا را ترک نموده و در آوریل سال ۲۰۱۰ میلادی صادراتش را به این قاره خاتمه دهد.

برای نخستین بار در آوریل سال ۲۰۱۳ میلادی، برلیانس H330 در نمایشگاه خودروی پکن به نمایش درآمد. بدنه آن که از ترکیب نسبتاً مدرنی بهره می‌برد، توسط موسسه پنین فارینا ایتالیا تکوین یافته است. این مدل نمونه فیس لیفت شده خودروی JUNJIE FSV می‌باشد. شاید برلیانس از معدود خودروسازان چینی باشد که در راستای هویت بخشی به محصولاتش و نیز ایجاد کاراکتری خاص، قسمت جلوی این خودرو را مشابه با سدان H530 و کراس‌اوور V5 طراحی نمود. علیرغم اینکه خودروی مذکور پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای نسبت به سلف خویش داشته ولی برخی از رسانه‌های چینی طراحی قسمت پشت آن را نامتناسب ارزیابی نموده و ابعاد بکار رفته در این بخش را بزرگ دانستند و نیز خطوط به کار رفته در این قسمت را هم پوششی برای کمرنگ نمودن این نقیصه دانستند.

در کابین این خودرو نیز تغییرات درخوری نسبت به مدل FSV صورت پذیرفته و از متریال به‌مراتب بهتر و نیز تجهیزات بیشتری استفاده شده است. همچنین برلیانس مدعیست که برای کاهش هر چه بیشتر صدا و لرزش در کابین، آن را تا حد زیادی از محیط خارجی ایزوله نموده است. کنسول میانی آن نیز کاملاً تغییر یافته و کارآمدتر شده است. البته برخی از منابع از جنس فرمان این خودرو ایراد گرفته و آن را ارزان‌قیمت ارزیابی نمودند و همچنین اندازه دکمه به کار رفته در LEVER جعبه‌دنده اتوماتیکش را نیز بسیار بزرگ و خاص خودروهای سنگین دانستند.

به لحاظ ایمنی نیز این خودرو مجهز به ۲ کیسه هوای ایمنی به صورت استاندارد می‌باشد، که در صورت سفارش، امکان نصب کیسه‌های جانبی نیز در آن وجود دارد. علاوه بر این‌ها، خودروی فوق به سیستم‌های ABS و EBD نیز مجهز است که منبع هر دوی این سامانه‌ها شرکت AG CONTIENTAL آلمان می‌باشد. بنا به ادعای وب‌سایت شرکت، ترمزهای این مدل قادرند که در مسافتی معادل ۴۰٫۲ متر، سرعت این خودرو را از ۱۰۰ کیلومتر به صفر برسانند.

معایب برلیانس H330 (کلام دوستانه):

۱- سوئیچ ماشین : توی سال ۲۰۱۵ میلادی که حتی روی ارزون ترین و بی کیفیت ترین ماشین مونتاز ایران مثل پراید و ام وی ام ۱۱۰,قفل مرکزی و امکانی مثل بالابر شیشه ماشین بعد از قفل کردن ماشین, یک امکان فوق ساده و پیش افتاده اس.و زمانی که الان ماشین ها روی تکنولوژی کی لس مانور میدن.شما با ماشین ۴۷ میلیونی تون,باید تا دمه ماشین بری و تازه سوئیچتو در بیاری بکنی توی قفل,بچرخونی,تا درب ماشین باز شه..واقعا تاسف برانگیزه

۲- فرش کف ماشین : خوب یکی نیست بگه آخه عزیزه من,مگه فرش کف ماشین آپشنه که برشداشتین؟؟مگه میشه ماشین بدون فرش

۳-آینه بغل های دستی:نمیدونم از برداشتن امکان تنظیم برقیه آینه ها,راجع به مردم چی فکر میکن..

۴- ترمز های عقب کاسه ای : ۴۷ میلیون پول ماشین و ترمز عقب کاسه ای مثل پراید

۵-مه شکن جلو : خیلی حس بدی به آدم دست میده از این که جای مه شکن داشته باشه و نزاشته باشن واسش.

۶- ضبط و پخش بی هیجان: دیسپلی ضبطی که روی پراید میزارن از این بهتره..این فقط ساعتو نشون میده..اونم ساده ی ساده..

۷- تیز بودن لبه های قاب دور ضبط و تهویه: همون قابی که توی عکس به صورت نقره ای است..وقتی پاتو تکیه میدی بهش که مثلا استراحت کنه پات,متوجه تیز بودن و درد اون ناحیه از پا میشی..واسه من قابل کنار اومدن نیست..باید یک فکری به حالش بکنم..

۸ – نبود تنظیم گودی کمر : که باعث شد برم از این روی های صندلی بگیرم که یک مقدار گودی کمرم رو پر کنه..در نبودش درد کمر میاره..

مشخصات کلی

مشخصات فنی