خروس به راحتی افکار و عقاید خود را بیان می کند و برای دفاع از گفته های خود تا مرز پرخاشگری و ستیزه جویی می تازد.

این طرز فکر و رفتار ناخوشایند خروس اطرافیانش را آزرده می سازد؛ ولی آنان با وقار تمام از این بی ادبی خروس چشم پوشی می کنند و آن را ناشی از صراحت در بیان و عادات عجیب او می دانند که البته سخت در اشتباهند، بی شک خروس صریح و صادق است و هر چه به فکرش برسد، به زبان می آورد؛ بی آن که نکته ای را از قلم بیندازد. اما باید گفت این صراحت خروس که صفت ذاتی اوست چندان پسندیده نیست و نوعی خودخواهی به حساب می آید؛ چرا که او اهمیتی برای احساسات دیگران قائل نیست و هرگز درک نمی کند که چرا باید برای دیگران ارزش قائل شود.